O książce: 1998 / Książka angielskiego naukowca Petera Washingtona zainteresuje zarówno fanów zachodnich nauczycieli duchowych XX wieku, jak i ich krytyków. Pomimo szyderczego, a czasem wręcz sarkastycznego tonu, dzieło to stanowi głębokie studium wyjątkowej warstwy życia duchowego, która niewątpliwie wywarła wpływ na współczesną kulturę europejską i amerykańską. Autor bada społeczne i kulturowe zjawisko „nauczania duchowego”, opierając się na różnorodnych, czasem skandalicznych, faktach z życia „zachodnich guru” i powołując się nie tylko na dokumenty i świadectwa współczesnych, ale także na własne spotkania z „ostatnim Mohikaninem”, na przykład z wdową po Bennecie.”…dlaczego coraz więcej osób zwraca się do takich nauczycieli i kaznodziejów, odwracając się od tradycyjnych kościołów? To tylko kilka pytań, na które odpowiemy spróbuj odpowiedzieć, opowiadając niesamowitą historię o tym, jak pewien rosyjski emigrant, który miał słabość do pism popularnego brytyjskiego pisarza, przywiózł do Ameryki mądrość Wschodu. Czytelnik znajdzie w mojej książce także historię byłego pisarza. żona anglikańskiego księdza i skłonnego do perwersji biskupa wymyśliła „zachodniego guru”. Opowiemy także o niesamowitym wpływie, jaki wywarły te idee na życie kulturalne, społeczne, a nawet polityczne trzech kontynentów, a także o przemianach, jakie te koncepcje wywarły idee przewijały się w pismach pewnego Ormianina, który umiał umiejętnie sprzedawać dywany, oraz w wielotomowych dziełach niemieckiego filozofa. W tej książce spróbujemy prześledzić do dnia dzisiejszego ciąg ekscytujących wydarzeń, które rozpoczęły się 7 września 1875 roku w skromnym nowojorskim mieszkaniu. To właśnie wtedy rozpoczął się zawrotny rozwój Tybetańskich Nauczycieli Mądrości na Zachodzie."